თავშესაფრის მოთხოვნა საფრანგეთში – თავშესაფრის მოთხოვნა სხვა ქვეყანაში ადამიანის ფუნდამენტური უფლებაა. თავშესაფრის მოთხოვნა საშუალებას აძლევს დევნის ობიექტს მიიღოს საერთაშორისო დაცვა: ლტოლვილის სტატუსი ან დამხმარე დაცვა, რომელსაც ითვალისწინებს ჟენევის კონვეცია.

ლტოლვილის სტატუსის მიღება მაშინ შეუძლია ადამიანს, თუ ის არის დევნის მსხვერპლი რასის, რელიგიის, აღმსარებლობის, ეროვნების, გარკვეული სოციალური ჯგუფისადმი კუთვნილების ან პოლიტიკური მრწამსის გამო. სტატუსის მიღება ასევე შეუძლია პირს, რომელიც თავისუფლებისთვის საქმიანობის საფუძველზე გახდა დევნის მსხვერპლი.

სამწუხაროდ დღეს საქართველოს მოქალაქეების დიდი ნაწილი მიმართავს თავშესაფრის თხოვნით სხვადასხვა ქვეყანას. მათ შორის პროცენტულად საკმაოდ მაღალი მაჩვენებელით გამოირჩევა საფრანგეთი, თუმცა უნდა აღინიშნოს ის ფაქტი,რომ საფრანგეთს უმეტესობა მიმართავს ჯანმრთელობის პრობლემების გამო, თუმცა საქართველოს მოქალაქეების უმრავლესობის პრობლემა არა საჭირო მკურნალობის ვერ მიღებაში, არამედ ფინანსურ საკითხშია, ისინი ხარჯავენ ყველა რესურს და საბოლოოდ იძულებულები არიან მოიძიონ ინფორმაცია სხვა ქვეყანაზე, სადაც გარკვეული გზებით გააგრძელებენ უფასოდ მკურნალობას.

რა უნდა ქნათ როცა ჯანმრთელობის პრობლემების საფუძველზე გსურთ თავშესაფრის მიღება, რა გზები უნდა გაირაოთ, რისთვის უნდა იყოს მზად . ამ და სხვა საკითხებთან დაკავშირებით „გზამკვლევის“ გუნდი დაუკავშირდა საფრანგეთში ქ. გრენობლის საუნივერსიტეტო საავადმყოფოს კლინიკური კვლევების სპეციალისტს და ასოციაციის « ქართველები საფრანგეთში » პრეზიდენტს ზაზა ფუტკარაძეს.

მას უკვე წლებია დაგროვებული აქვს ძალიან დიდი გამოცდილება, ქონია შეხება უამრავ ქართველთან და გამოირჩევა კომპეტენტურობით და სანდოობით ამ საკითხში. ზაზამ ჩვენთან საუბარში აღნიშნა რომ ზოგადად ჯანმრთელობის საფუძველზე თავშესაფრის მიღება საფრანგეთში ძალიან რთულია, რადგან ამისთვის საჭიროა ადასტურებდეთ, რომ თქვენი დაავადება თქვენს ქვეყანაში არ იკურნება, მაგ. არ არსებობს შესაბამისი სამკურნალო საშუალება, ან შესაბამისი სპეციალისტი, რომელსაც შეუძლია დაავადების მართვა (მაგ. ოპერაციის ჩატარება). რისი შანსიც ძალიან დაბალია, რადგან დღესდღეობით საქართველოში თითქმის ყველა დააავდების მკურნალობის რაღაც მინიმალური სტანდარტი მაინც არსებობს, მაგრამ თუ ხართ იმ მცირე გამონაკლისში თქვენ მიიღებთ საფრანგეთისგან მკურნალობის კუთხით თავშესაფარს, თუმცა ამ სტატუსტით თავშესაფრის მიღება ხშირ შემთხვევაში არ ითვალისწინებს სხვა სახის ფინანსური დახმარებას ( მხოლოდ მკურნალობა).

შესაბამისად, საქართველოდან ჩამოსულ პაციენტებს მკურნალობის მისაღებადაც უწევთ თავშესაფრის მოთხოვნა სხვა სტატუსით, ისინი ასახელებენ ქვეყნიდან წასვლის სხვადასხვა მიზეზს, იმისათვის რომ ერთის მხრივ გადარჩნენ, შეძლონ მკურნალობა და მეორეს მხრივ მიიღონ შესაბამისი ფინანსური დახმარება (ყოველდღიური საკვებისთვის, საცხოვრებელი და ა.შ.). თუმცა, როგორც ზაზამ აღნიშნა, ხშირია შემთხვევები, როდესაც მძიმე პაციენტებს უწევთ რამოდენიმე თვის განმავლობაში ლოდინი სანამ სამედიცინო დაზღვევას მიიღებენ, რადგანაც საფრანგეთის კანონმდებლობით, უვიზო რეჟიმით შემოსულ პირს, 3 თვის განმავლობაში არ ეკუთვნის სამედიცინო დაზღვევა. გარდა ამისა, იქედან გამომდინარე, რომ საქართველო შეყვანილია უსაფრთხო ქვეყნების სიაში, საფრანგეთის შესაბამისი უწყებები დაჩქარებული წესით განიხილავენ ქართველების დოსიეს და უმრავლეს შემთხვევებში არ აძლევენ თავშესაფარს საფრანგეთში. მიუხედავად ამისა, ხშირად ბევრი მათგანი რჩება არალეგალად, მას შეუძლია მაინც გააგრძელოს მკურნალობა რადგანაც მას საფრანგეთის ტერიტორიაზე 3 თვის განმავლობაში ცხოვრების შემდეგ ეხსნება სამედიცინო დაზღვევა, თუმცა ფინანსური დახმარებების შეწყვეტის შემდეგ, ბევრი მათგანი რჩება ქუჩაში. საქართველო პოლიტიკური თვალსაზრისით საშიშ ქვეყანად არ განიხილება. ეს არის ის რისკები და მოსალოდნელი შედეგები,რაც შეიძლება მოყვეს თავშესაფრის მოთხოვნას კერძოდ საფრანგეთის ტერიტორიაზე და რაც აუცილებლად უნდა გაითვალისწინოთ. რადგან როგორც ზაზამ ჩვენთან საუბარში აღნიშნა , ბოლო პერიოდში სამწუხაროდ ბევრ ქართველი იძულებულია იცხოვროს ქუჩაში, თუმცა საკუთარი სიცოცხლის გადასარჩენად ალბათ ზოგ შემთხვევაში ეს რისკიც გამართლებულია.